Η Τουρκία δεν είναι Γίγαντας

Γράφει ο Μάριος Ευρυβιάδης

Ο Γερμανός Όττο Φον Μπίσμαρκ (1815-1898), ο ιστορικός ηγέτης που ενοποίησε την Γερμανία και την ανέδειξε ως μεγάη ευρωπαϊκή δύναμη τον 19^ο αιώνα, έλεγε για την δυνάμει ανταγωνίστριά του την Τσαρική Ρωσία, ότι δεν είναι τόσο ισχυρή όσο φαίνεται αλλά ούτε τόσο αδύναμη όσο νομίζεται.

Η κρίση Φον Μπίσμαρκ αφορούσε στην τάση της Γερμανίας αλλά και άλλων ευρωπαϊκών δυνάμεων της εποχής να βλέπουν την τσαρική Ρωσία ως ένα γίγαντα που αργά ή γρήγορα θα κυριαρχούσε στην Ευρώπη, ή που θα επέβαλλε τη βούληση λόγω των δυνατοτήτων και του όγκου του.

Λίγα χρόνια αργότερα η Τσαρική Ρωσία θα γνωρίσει απανωτές ήττες, όχι από κάποια ευρωπαϊκή δύναμη αλλά από μια «τριτοκοσμική» χώρα την Ιαπωνία. Η αναφορά εδώ είναι για τον Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο στην Ασία του 1904-1905 που επέφερε ταπεινωτικά πλήγματα στην Μόσχα, απέδειξε τις δομικές και καθεστωτικές αδυναμίες του Τσαρικού αυταρχισμού και άρχισε την αντίστροφη μέτρηση για την κατάρρευση του Τσαρισμού που ολοκληρώθηκε με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917.

Το ίδιο κατ' αναλογία ισχύει και για την ισλαμική Τουρκία του Ερτογάν σήμερα. Δεν είναι ούτε τόσο ισχυρή όσο φαίνεται αλλά και τόσο αδύναμη όσο νομίζουμε. Ένα είναι σίγουρο: ότι η Τουρκία δεν είναι γίγαντας, ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί και ότι σίγουρα δεν μπορεί να μας επιβάλλει την τουρκική ειρήνη που επιδιώκει και που παραμένει στρατηγική της στόχευση εδώ και δεκαετίες. Αν μπορούσε θα το είχε ήδη κάνει. Γι'αυτό δεν πρέπει να μοιρολατρούμε, να λειτουργούμε με το σύνδρομο «σφάξε με αγά μου ν'αγιάσω» και σίγουρα να σηκώνουμε τα χέρια πάνω και να λέμε είμαστε αδύναμοι, όλοι είναι εναντίον μας, ας δεχτούμε την τουρκική ειρήνη και βλέπουμε.

Είναι γεγονός ότι έχουν ξεσαλώσει οι θιασώτες του Τουρκο-ισλαμισμού και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Οι Ευρω-ατλαντιστές, κυρίως οι Αμερικανοί, βλέπουν την Τουρκία ως τον ομφαλό της γης. Αλλά γιατί; Ας το δούμε απλοϊκά. Θα βοηθήσει, λένε, η Τουρκία στην σταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, στην σταθεροποίηση του Αφγανιστάν και θα κάνει έτσι δυνατή την «απεμπλοκή» των Αμερικανών. Όλα όσα γράφονται, ακούγονται και λέγονται τελευταία καταλήγουν στον «γεφυροποιό» ρόλο της Άγκυρας.

Αν όμως δεν βγουν οι στρατηγικοί σχεδιασμοί των Αμερικάνων τι θα προκύψει; Ας περιοριστούμε στα τρία ζητήματα που «καίνε» τους Αμερικάνους, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, και το Ιράν. Το κλειδί βέβαια στους αμερικανικούς σχεδιασμούς, κάτι που δεν λέγεται για ευνόητους λόγους, είναι...

Για περισσοτερα εδω: Greek American News Agency